Forum Ruchu Światło-Życie w Kozach

Mleko

OND - cóż cięzki czas... głupi wiek i małe zaangażowanie w treści uczestników... ciągle kłopoty... wielka odpowiedzialnośc i szkoła cierpiwości jak nigdzie indziej... dużo pracy i mało snu... brak ciszy... jednym słowem - było super - tego mi było trzeba, teraz zaczynam pojmowac słowo diakonia i to jak wiele ono dla mnie znaczy, kocham ruch Światło-Życie i własnie tak chcę się w nim realizowac... nadszedł czas aby przekazywac to czego sie nauczyłem przez te wszystkie lata... spłacic mój dług...

za to wszystko... CHWAŁA PANU

AniaA

Sprawdzian dla mnie samej! Chyba zdany:) Może nie było łatwo, ale było warto!!! Dla was wszystkich i dla Chrystusa! Teraz czas się napełnić, jadę do Jarosławia a,e będę pamiętać, wszystkich i wszystko! Taka będzie moja droga w Ruchu, dzięki wam znalazłam swoje miejsce! Bóg wystawił mnie na próbę, której potrzebowałam! Dziękuję za wsparcie i obecność!
CHWAŁA PANU!!!

Kasiula

Białka Tatrzańska..miejsce w którym docenia się wartośc ciszy:) szkoła cierpliwości i nauka prawdy o sobie samym..czas przyznania sie do własnych słabości i ludzie, którzy rozumieli..czas radości, uczenia sie miłości do drugiego człowieka mimo wszystko..czas prawdziwego sakramentu pojedniania..czas zapominania i opatrywania bolacych ran...czas odkrywania swojego powołania..czas spłacania swojego długu..
dla mnie ten czas sie jeszcze nie skonczyl..bedzie trwał nadal tylko juz w innym miejscu, na innych rekolekcjach..
własciwie to nie wiem jak to sie stalo, ze sie znalalzłam na rekolekcjach w Białce, ale czuje tu boską ręke:)
i mimo potwornego zmęczonIa - cieszę sie:)
Chwała Panu!!:)

Dziunia

Kochani :) święty to był czas w Białce choć okupiony cierpieniem i trudem,a może właśnie dlatego był niezwykły. Warto było tam pojechać!!! Warto trwać w charyzmacie Ruchu choć z pozoru wydaje się on nie doceniony przez naszych uczestników. Taki urok podstawowych stopni<pierwszych>-uczestnicy nie wdrażają się w głębię treści ale najpierw oswajają się w ogóle z taką a nie inną formą i klimatem rekolekcji Ruchu :) chodzi o to by przygotować ich do właściwych rekolekcji ONŻ1. Polecam słowo wstępne moderatora ks. Wodarczyka w najnowszej oazie. Mędrkuję trochę, ale jeszcze nie do końca wyleczyłam się z roli moderatorki

Dla mnie niezwykły czas odkrywania pokory i BEZINTERESOWNEJ służby która niesie miłość i świadczy nie czekając na owoce. Odkrywanie wartości charyzmatu Ruchu i bogactwa tkwiącego w drugim człowieku. Szybko mi przeleciały te rekolekcje,byłabym wręcz skłonna uznać że mi się śniły tylko, ale czuję zmęczenie które dopiero teraz daje mi sie we znaki :)

aniaEm

:-)
Tak dużo chciałoby się napisać, podzielić, a tak trudno wyrazić te wszystkie radości i smutki słowami. Bo jak opisać cały ten błogosławiony czas rekolekcji, wszystkie 15 dni? Każdego dnia człowiek uczył się czegoś innego, nowego. Przeżywał coś na nowo. Odkrywał dotąd nieznaną sobie wartość: czy to Eucharystii (niegdzie tak nie poznaję piękna i znaczenia Eucharystii jak razem ze Wspólnotą, na rekolekcjach), Wspólnoty, miłości bliźniego, sakramentu pojednania, pomagania sobie nawzajem nawet w tych najdrobniejszych, niezauważalnych sprawach...
Być animatorem to dużo pracy ale jeszcze więcej satysfakcji, że można przekazać innym trochę tego, co samemu otrzymało się przez te wszystkie lata formacji. Być animatorem, to nauczyć się służyć. Bez względu na pogodę i niewyspnie. I to jest właśnie piękne.
Dobrze, że jesteście!
:-)