Forum Ruchu Światło-Życie w Kozach

Mleko

Stowarzyszenie „Diakonia Ruchu Światło-Życie” powołała Konferencja Episkopatu Polski w roku Wielkiego Jubileuszu 2000. Stowarzyszenie to jest prawną formą organizacji diakonii Ruchu Światło-Życie powołaną w tym celu, aby mógł on lepiej służyć swoim charyzmatem budowaniu Kościoła i pełnieniu jego misji w świecie.

Rozdział I. POSTANOWIENIA OGÓLNE

§ 1

1. Stowarzyszenie „Diakonia Ruchu Światło-Życie” zwane dalej DIAKONIĄ, erygowane przez Konferencję Episkopatu Polski na mocy kan. 312 § 1 nr 2 KPK - jest publicznym stowarzyszeniem wiernych (duchownych i świeckich) - w rozumieniu Kodeksu Prawa Kanonicznego (kan. 298-320) i jest organizacją kościelną w rozumieniu art. 34 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego (Dz.U. Nr 29, poz.154 z późn. zm.).

2. DIAKONIA posiada osobowość prawną.

3. Sekcję DIAKONII w diecezji zwaną dalej DIAKONIĄ DIECEZJALNĄ eryguje Biskup Diecezjalny.

4. DIAKONIA działa w oparciu o przepisy Kodeksu Prawa Kanonicznego, statutu i prawa obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej.

§ 2

1. DIAKONIA działa na terenie całej Polski.

2. Siedzibą DIAKONII jest Krościenko nad Dunajcem.

3. Siedzibą DIAKONII DIECEZJALNEJ jest stolica diecezji.

§ 3

1. DIAKONIA podlega nadzorowi kompetentnej władzy kościelnej, która troszczy się o to, by zachowywała ona nienaruszoną wiarę i obyczaje oraz dyscyplinę kościelną i która ma prawo i obowiązek jej wizytowania zgodnie z przepisami prawa.

2. Konferencja Episkopatu Polski sprawuje opiekę nad DIAKONIĄ przez Biskupa Delegata.

3. Biskup Diecezjalny sprawuje opiekę nad DIAKONIĄ DIECEZJALNĄ i mianuje Moderatora Diecezjalnego.

Rozdział II. CEL, DZIAŁALNOŚĆ I METODY PRACY DIAKONII

§ 4

Celem DIAKONII jest służba w założonym przez Sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego Ruchu Światło-Życie, aby zachowując jedność i tożsamość mógł służyć swoim charyzmatem budowaniu Kościoła i pełnieniu jego misji w świecie współczesnym.

§ 5

1. Działalność DIAKONII polega na:

a) wspieraniu osobistej przemiany życia jej członków ku dojrzałości chrześcijańskiej na drodze realizacji praktyk życia duchowego zawartych w programie formacyjnym Ruchu Światło-Życie,

b) umacnianiu jedności małżeńskiej i odnowie katechumenatu rodzinnego,

c) posłudze na rzecz ewangelizacji i katechumenatu,

d) formacji liturgicznej wiernych,

e) uwrażliwianiu na inicjatywy i dzieła związane z wyzwalaniem człowieka mocą Ewangelii Chrystusa od grzechów przybierających rozmiary nałogów społecznych,

f) organizowaniu i prowadzeniu oaz rekolekcyjnych oraz innych rekolekcji i spotkań formacyjno-modlitewnych,

g) udziale w życiu i rozwoju wspólnot lokalnych - parafii,

h) podejmowaniu dzieł miłosierdzia chrześcijańskiego,

i) służbie na rzecz jedności chrześcijan,

j) trosce o przemianę świata w duchu Ewangelii (zaangażowanie społeczne, kulturalne i gospodarcze).

2. Do realizacji szczegółowych zadań DIAKONIA może powoływać zespoły zwane diakoniami specjalistycznymi.

§ 6

Podstawowymi metodami realizacji celów DIAKONII są:

a) pedagogiczna metoda „Światło-Życie” zakładająca jedność między wyznawanymi prawdami wiary a życiem, czyli jedność między światłem danym od Boga a życiem;

b) oaza rekolekcyjna będąca formą intensywnego doświadczenia życia Kościoła: we wspólnocie, liturgii, na spotkaniu ze Słowem Bożym i w miłości braterskiej. Są to piętnastodniowe rekolekcje dla dzieci, młodzieży, dorosłych i rodzin z programem opartym na tajemnicach różańca i układzie roku liturgicznego. Istnieją ponadto różnego rodzaju oazy specjalistyczne;

c) formacja w małej grupie - środowisku podstawowym dla rozwoju i utrzymania wiary (zarówno w oazie rekolekcyjnej, jak i w formacji w ciągu roku), zapewniająca ciągłość procesu formacyjnego.

§ 7

DIAKONIA organizuje co roku Kongregację Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie (gromadzącą szerokie grono uczestników Ruchu Światło-Życie), Centralną Oazę Matkę, Podsumowanie Oazy Żywego Kościoła, spotkania par diecezjalnych Domowego Kościoła, dni wspólnoty, a także okolicznościowe pielgrzymki, kongresy itp.

Rozdział III. WŁADZE I STRUKTURA DIAKONII

§ 8

Centralnymi władzami DIAKONII są:

a) Moderator Generalny Ruchu Światło-Życie,

b) Centralna Diakonia Jedności Ruchu Światło-Życie,

c) Kongregacja Diakonii Ruchu Światło-Życie.

§ 9

1. Na czele DIAKONII stoi Moderator Generalny, który kieruje jej pracami oraz reprezentuje ją na zewnątrz.

2. W sprawach zasadniczych dla DIAKONII i całego Ruchu Światło-Życie lub jego poszczególnych gałęzi, Moderator Generalny podejmuje decyzje po konsultacji z Centralną Diakonią Jedności, w szczególności w sprawach:

a) zwołania Kongregacji Diakonii Ruchu Światło-Życie,

b) powołania centralnych diakonii specjalistycznych oraz określania zasad ich działania,

c) powołania Komisji Teologiczno-Programowej, której celem jest badanie zgodności treści materiałów formacyjnych Ruchu Światło-Życie z Magisterium Kościoła oraz z charyzmatem i duchowością Ruchu Światło-Życie, z zachowaniem przepisów KPK w tym względzie,

d) tworzenia Centrów Światło-Życie.

3. Pomocą w kierowaniu DIAKONIĄ i Ruchem Światło-Życie Moderatorowi Generalnemu służy Krajowe Kolegium Moderatorów, które stanowi zebranie moderatorów diecezjalnych i zakonnych Ruchu Światło-Życie pod jego przewodnictwem.

§ 10

1. Moderator Generalny jest powoływany na sześcioletnią kadencję przez Konferencję Episkopatu Polski.

2. Wyboru trzech kandydatów na stanowisko Moderatora Generalnego, spośród kapłanów członków DIAKONII, dokonuje Kongregacja Diakonii według uchwalonego przez siebie regulaminu. Biskup Delegat prezentuje kandydatów Konferencji Episkopatu Polski.

3. W przypadku wakatu na stanowisku Moderatora Generalnego, jego obowiązki pełni najstarszy wiekiem kapłan członek Centralnej Diakonii Jedności, który winien w ciągu 3 miesięcy zwołać Kongregację Diakonii dla dokonania wyboru kandydatów na Moderatora Generalnego.

4. Moderator Generalny może być odwołany przez Konferencję Episkopatu Polski przed upływem kadencji, zgodnie z kan. 318 § 2 KPK.

§ 11

1. Zadaniem Centralnej Diakonii Jedności jest kolegialne wspomaganie Moderatora Generalnego w kierowaniu DIAKONIĄ i Ruchem jako całością, troska o jedność Ruchu oraz o wierność jego charyzmatowi założycielskiemu.

2. W skład Centralnej Diakonii Jedności, której przewodniczy Moderator Generalny, wchodzą:

a) Para Krajowa Domowego Kościoła i Moderator Krajowy Domowego Kościoła,

b) moderatorzy centralnych diakonii specjalistycznych Ruchu Światło-Życie,

c) przewodniczący Komisji Teologiczno-Programowej,

d) Ekonom DIAKONII,

e) przełożeni instytutów i stowarzyszeń opisanych w § 30,

f) moderatorzy Centrów Światło-Życie,

g) przedstawiciel Krajowego Kolegium Moderatorów wybrany na trzyletnią kadencję,

h) osoby wybrane na trzyletnią kadencję przez Kongregację Diakonii spośród jej członków w liczbie przez nią określonej.

§ 12

1. Do kompetencji Centralnej Diakonii Jedności należy:

a) opiniowanie zasadniczych spraw dla DIAKONII przedstawionych przez Moderatora Generalnego, zgodnie z § 9 ust. 2,

b) podejmowanie uchwał w sprawach określonych w § 15 ust. 4; § 19; § 27 ust. 2; § 28 ust. 3; § 30 ust. 2,

c) prezentowanie opinii własnych i zgłaszanych przez członków DIAKONII.

2. Na forum Centralnej Diakonii Jedności jej członkowie mogą prezentować opinie własne i zgłaszane przez członków DIAKONII.

§ 13

1. Posiedzenia Centralnej Diakonii Jedności zwołuje Moderator Generalny.

2. Centralna Diakonia Jedności podejmuje decyzje kolegialnie w formie uchwał.

3. Uchwały Centralnej Diakonii Jedności są podejmowane zwykłą większością głosów obecnych na posiedzeniu, przy obecności przynajmniej połowy członków składu Centralnej Diakonii Jedności, chyba że niniejszy Statut stanowi inaczej.

§ 14

Kongregacja Diakonii jest zgromadzeniem rozeznającym znaki czasu i kierunki rozwoju Ruchu Światło-Życie w świetle jego charyzmatu.

§ 15

1. Kongregacja Diakonii gromadzi:

a) delegatów członków DIAKONII,

b) uczestników z urzędu,

c) uczestników z nominacji Moderatora Generalnego.

2. Delegatów na Kongregację Diakonii wybierają: Diecezjalne Diakonie Jedności, Centralna Diakonia Domowego Kościoła, centralne diakonie specjalistyczne oraz instytuty i stowarzyszenia opisane w § 30.

3. Z urzędu uczestnikami Kongregacji Diakonii są członkowie Centralnej Diakonii Jedności.

4. Liczbę delegatów oraz rozdział miejsc pomiędzy poszczególne diakonie, a także liczbę miejsc pozostających w dyspozycji Moderatora Generalnego, określa każdorazowo uchwałą Centralna Diakonia Jedności. Do podjęcia uchwał w tej sprawie wymagana jest większość 2/3 głosów składu Centralnej Diakonii Jedności.

§ 16

1. Kongregację Diakonii zwołuje nie rzadziej niż raz na trzy lata Moderator Generalny.

2. Przedmiot obrad Kongregacji Diakonii określa kolegialnie Moderator Generalny z Centralną Diakonią Jedności.

3. Uchwały Kongregacji Diakonii, przyjmowane są większością 2/3 głosów, z wyjątkiem podejmowanych w sprawach proceduralnych, w których wymagana jest zwykła większość.

4. Tryb pracy Kongregacji Diakonii określa regulamin przez nią uchwalony.

§ 17

Posługę na rzecz Domowego Kościoła – gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie pełni Diakonia Domowego Kościoła. Jej szczegółowe zadania, organy oraz sposób ich powoływania określają „Zasady organizacji i formacji Domowego Kościoła” zatwierdzane przez Konferencję Episkopatu na wspólny wniosek Moderatora Generalnego Ruchu Światło-Życie oraz Pary Krajowej i Moderatora Krajowego Domowego Kościoła.

§ 18

Moderatorów centralnych diakonii specjalistycznych powołuje Moderator Generalny po konsultacji z członkami odpowiedniej diakonii.

§ 19

1. Strukturę pomocniczą DIAKONII mogą stanowić filie tworzone dla kilku diecezji. Szczegółowe zasady ich funkcjonowania określa regulamin uchwalony przez Centralną Diakonię Jedności.

2. Moderator zakonny (prowincjalny) koordynuje pracę Ruchu Światło-Życie w placówkach (parafiach) prowadzonych przez zakon. Moderator zakonny troszczy się o ścisły kontakt z moderatorami diecezjalnymi Ruchu Światło-Życie.

§ 20

Władzami DIAKONII DIECEZJALNEJ są:

a) Moderator Diecezjalny Ruchu Światło-Życie,

b) Diecezjalna Diakonia Jedności Ruchu Światło-Życie,

c) Diecezjalna Kongregacja Diakonii Ruchu Światło-Życie.

§ 21

1. Pracami DIAKONII DIECEZJALNEJ kieruje Moderator Diecezjalny.

2. W sprawach zasadniczych Moderator Diecezjalny podejmuje decyzje po konsultacji z Diecezjalną Diakonią Jedności.

§ 22

1. Moderator Diecezjalny jest powoływany na czteroletnią kadencję przez Biskupa Diecezjalnego.

2. Wyboru trzech kandydatów na stanowisko Moderatora Diecezjalnego dokonuje Diecezjalna Kongregacja Diakonii.

3. W razie wakatu na stanowisku Moderatora Diecezjalnego jego obowiązki pełni najstarszy wiekiem kapłan, członek Diecezjalnej Diakonii Jedności, który winien w ciągu 3 miesięcy zwołać Diecezjalną Kongregację Diakonii dla dokonania wyboru kandydatów na Moderatora Diecezjalnego.

4. Biskup Diecezjalny może odwołać Moderatora Diecezjalnego z własnej inicjatywy lub na wniosek Moderatora Generalnego przed upływem kadencji.

§ 23
W skład Diecezjalnej Diakonii Jedności, której przewodniczy Moderator Diecezjalny, wchodzą :

a) Para Diecezjalna Domowego Kościoła i Moderator Diecezjalny Domowego Kościoła,

b) moderatorzy diecezjalnych diakonii specjalistycznych,

c) Ekonom Diecezjalny DIAKONII,

d) przedstawiciele instytutów i stowarzyszeń opisanych w § 30, znajdujących się na terenie diecezji,

e) osoby wybrane na trzyletnią kadencję przez Diecezjalną Kongregację Diakonii w liczbie przez nią określonej.
Uchwały Diecezjalnej Diakonii Jedności są podejmowane zwykłą większością głosów obecnych na posiedzeniu, przy obecności co najmniej połowy członków składu Diecezjalnej Diakonii Jedności, chyba że niniejszy Statut stanowi inaczej.
W posiedzeniach Diecezjalnej Diakonii Jedności może uczestniczyć moderator zakonny.

§ 24

1. Diecezjalna Kongregacja Diakonii gromadzi członków DIAKONII z diecezji, podejmując sprawy wynikające z życia Ruchu Światło-Życie na terenie diecezji.

2. Moderator Diecezjalny zwołuje nie rzadziej niż raz na trzy lata Diecezjalną Kongregację Diakonii i jej przewodniczy.

3. Liczbę uczestników Diecezjalnej Kongregacji Diakonii oraz sposób ich powoływania określa Diecezjalna Diakonia Jedności.

§ 25

Moderatorów diecezjalnych diakonii specjalistycznych powołuje Moderator Diecezjalny w porozumieniu z biskupem diecezjalnym, po konsultacji z członkami odpowiedniej diakonii oraz moderatorem odpowiedniej diakonii centralnej.

§ 26

Dla dokonania wyboru osób wskazanych w § 10 ust. 2; § 11 lit. g; § 11 lit. h; § 15 ust. 2; § 22 ust. 2; § 23 lit. e, wymagana jest w pierwszym głosowaniu większość 2/3 oddanych głosów; do dalszych głosowań stosuje się przepisy kan.119 n. 1 KPK.

Rozdział IV. CZŁONKOWIE DIAKONII

§ 27

1. Członkami DIAKONII mogą stać się osoby spełniające następujące warunki:

a) odbycie formacji podstawowej Ruchu Światło-Życie według programów ustalonych dla ich stanu i powołania,

b) uczestnictwo w życiu i pracy wspólnoty Ruchu Światło-Życie,

c) członkostwo w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka,

d) ukończone 18 lat.

2. Osoby, które nie odbyły formacji podstawowej mogą uzyskać członkostwo DIAKONII po spełnieniu indywidualnych wymagań formacyjnych określonych przez Centralną Diakonię Jedności.

§ 28

1. Gotowość wstąpienia do DIAKONII zostaje wyrażona przez kandydata po odbyciu specjalnych rekolekcji, zwanych Oazą Rekolekcyjną Diakonii (ORD).

2. Gotowość wstąpienia do DIAKONII musi uzyskać akceptację Diecezjalnej Diakonii Jedności Ruchu Światło-Życie, właściwej dla miejsca posługi kandydata.

3. W szczególnych i wyjątkowych przypadkach wystarczająca jest akceptacja Centralnej Diakonii Jedności Ruchu Światło-Życie.

§ 29

1. Nabycie członkostwa następuje poprzez wpisanie przez Moderatora Generalnego w poczet członków DIAKONII.

2. Uroczyste potwierdzenie członkostwa następuje przez błogosławieństwo Moderatora Generalnego.

§ 30

1. Szczególnym trybem nabywania członkostwa w DIAKONII jest złożenie pierwszych ślubów w Instytucie Niepokalanej Matki Kościoła lub wstąpienie do Stowarzyszenia „Unia Kapłanów Chrystusa Sługi” ze względu na ich służebny charakter wobec Ruchu Światło-Życie.

2. Centralna Diakonia Jedności Ruchu Światło-Życie może nadać innym instytutom i stowarzyszeniom życia apostolskiego oraz stowarzyszeniom wiernych, których źródłem powstania i życia jest charyzmat Ruchu Światło-Życie, i które wypełniają cele określone w § 4 analogiczny status, po stwierdzeniu, że ich konstytucje lub statuty nie są sprzeczne z niniejszym Statutem. W odniesieniu do zrzeszeń o charakterze lokalnym może zastrzec niestosowanie § 11 ust. 2 e; i § 15 ust. 2; a także § 23 ust. 1 d.

§ 31

1. Do obowiązków członków DIAKONII należy:

a) realizowanie celów statutowych DIAKONII,

b) przestrzeganie postanowień Statutu, uchwał i regulaminów DIAKONII,

c) opłacanie składek członkowskich,

d) w miarę możliwości wspieranie materialne działalności DIAKONII i Ruchu Światło-Życie.

2. Członkowie DIAKONII mają prawo do:

a) korzystania z pomocy DIAKONII,

b) zgłaszania wniosków i propozycji dotyczących DIAKONII.

§ 32

Członkostwo DIAKONII ustaje przez:

1) Formalną rezygnację skierowaną na piśmie do Moderatora Generalnego Ruchu Światło-Życie za pośrednictwem właściwej Diakonii, o której mowa w § 28 ust. 2 i 3.

2) Wykluczenie decyzją Moderatora Generalnego Ruchu Światło-Życie na wniosek właściwej Diakonii, o której mowa w § 28 ust. 2 i 3 - po uprzednim upomnieniu – z zachowaniem prawa rekursu do Biskupa określonego w § 3 ust.2 Statutu, w przypadku:

a) publicznego odstąpienia od wiary katolickiej albo zerwania ze wspólnotą kościelną albo po zaciągnięciu ekskomuniki deklarowanej lub wymierzonej wyrokiem lub dekretem,

b) poważnego naruszenia przepisów statutu DIAKONII lub regulaminów.

Rozdział V. DOBRA DOCZESNE

§ 33

1. DIAKONIA jest podmiotem zdolnym do nabywania, posiadania, zarządzania oraz alienowania dóbr doczesnych, zgodnie z przepisami Kodeksu Prawa Kanonicznego. Mienie DIAKONII, jako publicznego stowarzyszenia wiernych, jest majątkiem kościelnym (kan. 1257 § 1 KPK).

2. Wszelkie działania w dziedzinie dóbr materialnych mają mieć na względzie cele DIAKONII wyznaczone przez niniejszy Statut.

§ 34

1. Dobrami doczesnymi DIAKONII zarządza Moderator Generalny przez Ekonoma DIAKONII, którego powołuje po konsultacji z Centralną Diakonią Jedności.

2. W sprawach finansowych i majątkowych oświadczenia woli składa Moderator Generalny i Ekonom.

3. Ekonoma DIAKONII wspiera dwóch doradców wyznaczonych przez Moderatora Generalnego.

4. Zasady zarządzania, wykorzystania i rozliczania majątku reguluje dyrektorium dóbr doczesnych uchwalone przez Kongregację Diakonii na wniosek Moderatora Generalnego.

5. Analogiczne zasady obowiązują w DIAKONII DIECEZJALNEJ.

6. Do DIAKONII mają odpowiednie zastosowanie przepisy prawa kanonicznego o zarządzie dóbr materialnych.

Rozdział VI. POSTANOWIENIA KOŃCOWE
§ 35

1. Statut DIAKONII nadaje i wprowadza w nim zmiany Konferencja Episkopatu Polski.

2. Propozycję zmiany Statutu uchwala Kongregacja Diakonii.

§ 36

Konferencja Episkopatu Polski może rozwiązać DIAKONIĘ na wniosek Moderatora Generalnego po podjęciu uchwały tej treści przez Kongregację Diakonii. Z ważnych powodów Konferencja Episkopatu Polski, po wysłuchaniu Moderatora Generalnego, może z własnej inicjatywy podjąć decyzję o rozwiązaniu DIAKONII. Podobnie każdy Biskup Diecezjalny może rozwiązać DIAKONIĘ DIECEZJALNĄ (kan. 320 § 2 KPK).

§ 37

Kto rozwiązał DIAKONIĘ lub DIAKONIĘ DIECEZJALNĄ, ten decyduje o przeznaczeniu jej dóbr doczesnych (por. § 36).

Konferencja Episkopatu Polski podczas 331 Zebrania Plenarnego w Warszawie w dniach 8-9 marca 2005 r. wprowadziła zmiany w Statucie i zatwierdziła go na czas nieokreślony.