Forum Ruchu Światło-Życie w Kozach

Mleko · Wysłany: Wto 10:25, 25 Mar 2008 Temat postu: Siostra Jadwiga Skudro

Siostra Jadwiga Skudro
wsparcie Ojca Franciszka Blachnickiego

siostra Jadwiga to ta w habicie :P

Siostra Skudro zaprzecza, jakoby była jedną ze współtwórczyń oaz, cały czas wymienia zasługi ojca Blachnickiego. Godzi się jednak ze stwierdzeniem, że oazy młodzieżowe i oazy rodzin to sprawy, którym służyła. Jest jednym z „narzędzi”, jakimi posługiwał się Pan. Tyle i aż tyle.

– Tak się zdarzyło – mówi siostra Skudro – że byłam przy powstawaniu oaz młodzieżowych i później przy powstawaniu oaz rodzin. Ten ruch tworzył się tak jakoś bardzo dziwnie. Ojciec Blachnicki z bycia dość przeciętnym chrześcijaninem, ,,dawnym katolikiem”, stał się reformatorem, twórcą oaz.

Od 1 stycznia 1975 r. s. Jadwiga Skudro podjęła, na propozycję o. Franciszka i za aprobatą władz zakonnych, współpracę w organizowaniu i prowadzeniu ruchu wspólnot rodzinnych w kraju. Pod kierunkiem ks. Blachnickiego pracowała ona m. in. w redakcji dwumiesięcznika "Domowy Kościół" - Listu do wspólnot rodzinnych Ruchu Światło-Życie, którego pierwszy numer ukazał się w listopadzie 1975 r. Kolejne numery Listu zawierały m. in. tematy spotkań kręgów rodzin. Zbyteczne więc okazało się wydawanie teczek rocznej pracy pooazowej pt. Apostolat rodzinny.

Tusia · Wysłany: Wto 13:24, 25 Mar 2008 Temat postu:

Znam ją, Fajna i opowiada ciekawe historie:):)

Mleko

Pożegnanie siostry Jadwigi Skudro
W środę 30 września dziękowaliśmy Bogu za DAR jakim siostra Jadwiga była dla nas, dla Domowego Kościoła. Od godz. 10.00 trwaliśmy na modlitwie przy trumnie. Kościół stopniowo się wypełniał. Przybywali przyjaciele siostry Jadwigi z najdalszych stron Polski i z zagranicy. Trudno powiedzieć, ilu nas było razem - być może około tysiąca osób. Tych, którzy nie mogli wziąć urlopu, by przyjechać do Warszawy, też zapewne trzeba liczyć w tysiącach…

W samo południe rozpoczęła się Eucharystia. Przewodniczył jej bp Stanisław Budzik - sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski. Wraz z nim Najświętszą Ofiarę sprawowało kilkudziesięciu kapłanów, którzy współpracowali z siostrą Jadwigą i czerpali z jej bogactwa duchowego.

Na początku Eucharystii moderator krajowy Domowego Kościoła, ks. Andrzej Wachowicz przypomniał życie i posługę siostry Jadwigi, która w latach siedemdziesiątych podjęła z wielkim zapałem współpracę z ks. Blachnickim i do końca życia służyła rodzinom, pomagając w przemienianiu ich w Kościół domowy.

W homilii moderator generalny Ruchu Światło-Życie, ks. Adam Wodarczyk podkreślił, że w życiu siostry Jadwigi nie było nic przypadkowego. Jej serce przepełniało ogromne pragnienie służby na rzecz odnowy wewnętrznej człowieka. - Siostra Jadwiga zebrała nas dzisiaj na Dniu Wspólnoty – powiedział Moderator Generalny. - Ona czyniła w kolejnych pokoleniach małżonków uczniów Pańskich. Takie było jej życie. Dziękujemy ci, siostro Jadwigo, za to, co pozostawiłaś w naszych sercach przez swój entuzjazm, radość życia i świadectwo wiary.

Wezwania modlitwy powszechnej czytali przyjaciele Siostry Jadwigi: małżonkowie z Domowego Kościoła, przedstawiciele Equipes Notre-Dame Polska oraz siostra ze Zgromadzenia Sacré Coeur.
Na zakończenie Eucharystii słowo pożegnalne wypowiedziała para krajowa - Jola i Mirek Słobodowie. Odczytali między innymi pożegnalny „bilecik", który siostra Jadwiga napisała do Domowego Kościoła podczas zeszłorocznych wakacji. Obiecała w nim, że nawet po śmierci nie da nam spokoju! Liczymy na to: na jej wstawiennictwo i pomoc.

Słowa pożegnania wypowiedział bp Stanisław Budzik, zaś siostra przełożona Domu Zgromadzenia, w którym w ostatnich latach mieszkała s. Jadwiga, podziękowała wszystkim za przybycie i zaprosiła na poczęstunek.

Ciało s. Jadwigi zostało złożone na cmentarzu na Grabowie w kwaterze Sióstr Sacré Coeur. Trudno nam było opuścić to miejsce. Połączyliśmy nasze ręce wokół grobu siostry Jadwigi i z naszych ust i serc popłynęła pieśń „Zjednoczeni w Duchu”…

Elżbieta Wrotek

Była wielkim darem dla Kościoła
Moderator Generalny wspomina s. Jadwigę Skudro
28 września, w dniu śmierci s. Jadwigi Skudro na antenie Radia Maryja wspominał ją ks. Adam Wodarczyk, moderator generalny Ruchu Światło-Życie. Oto zapis jego wypowiedzi:

Siostra Jadwiga byławielkim darem od Pana Boga, nie tylko dla Ruchu Światło-Życie i szczególnie Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie, ale przede wszystkim dla Kościoła w Polsce, też i za granicami naszego kraju, dlatego że przecież Domowy Kościół w tej chwili jest już obecny w wielu krajach.

Przede wszystkim towarzyszyła powstawaniu pierwszych wspólnot Domowego Kościoła, towarzyszyła też przy tworzeniu się całej drogi duchowości małżeńskiej w ramach Ruchu Światło-Życie, w Domowym Kościele. Z polecenia ks. Blachnickiego wprowadzała pewne elementy duchowości Equipes Notre Dame, związane szczególnie ze zobowiązaniami małżeńskimi. Miała więc ogromną rolę, ogromne zasługi w tworzeniu się tej wizji, która ma już w tej chwili ponad 36 lat w realizowanym programie formacyjnym Domowego Kościoła. Przede wszystkim jednak wnosiła jakieś swoje szczególne ciepło, serdeczność, zatroskanie o życie rodzin, swoje ogromne doświadczenie duchowe, życiowe podczas setek a może i tysięcy rekolekcji, w których uczestniczyła, które prowadziła, właśnie dla rodzin.

Można więc powiedzieć, że dzisiaj pochylamy się nad tajemnicą powrotu do domu Ojca osoby, która stała się wielkim apostołem rodzin, która całe swoje swoje życie, szczególnie ostatnie 36 lat, towarzyszyła rozwojowi wielkiej pracy formacyjnej wśród rodzin w ramach Domowego Kościoła. I myślę, że to w różnych etapach się dokonywało. Ja osobiście pamiętam jeszcze jako młodzieniec uczestniczący w oazach, kiedy miałem okazje widywać siostrę Jadwigę w Krościenku jeszcze pełną energii, pełną humoru, radości, pełną jakichś różnorakich pomysłów, która przekazywała rodzinom. Później mieliśmy okazję wszyscy patrzeć jak wchodzi w jesień życia, jak może jej aktywność jest już mniejsza, ale jej ogromne doświadczenie duchowe ciągle towarzyszy ukochanym rodzinom w Domowym Kościele. I później te ostatnie właśnie lata życia, kiedy tych sił już było coraz mniej, ale kiedy zawsze i modlitwą, ale i pewną ofiarą cierpienia towarzyszyła wszystkim sprawom naszego Ruchu. Tak więc w różnych etapach swojego osobistego życia, swojej drogi, w tych ostatnich 36 latach, kiedy tworzył się i rozwijał w ramach Ruchu Światło-Życie Domowy Kościół, cały czas tej drodze towarzyszyła.

Jako moderator generalny Ruchu Światło-Życie myślę z ogromną wdzięcznością wobec Boga za to, że postawił na naszej drodze taką właśnie osobę, która całkowicie oddała się Panu Bogu i służbie rodzinom, tej bardzo ważnej części Kościoła Chrystusowego i pokazywała tym rodzinom, jak należy żyć Ewangelią na codzień, jak budować domowy Kościół.

Myślę, że zawsze w takich momentach, kiedy przeżywamy odejście tak ważnej, wielkiej osoby, z jednej strony przeżywamy jakieś poczucie smutku, bólu rozstania, który zawsze towarzyszy śmierci bliskich, ważnych nam osób. Ale z drugiej strony jest to myśl też pełna pokoju, ponieważ uświadamiam sobie, że teraz siostra Jadwiga będzie się wstawiać i orędować za sprawami całego Ruchu Światło-Życie, w tym szczególnie też gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie - Domowego Kościoła przed obliczem Pana i rozpoczyna się nowy etap jej misji. Myślę, że takich momentach, jak jej przejście do wieczności z pełnią mocy zajaśnieje to jej życie - służbne, na wzór Chrystusa Sługi, na wzór Niepokalanej, Służebnicy Pańskiej jako wzór dla nas, którzy jeszcze żyjemy - w jaki sposób służyć w Kościele według darów i charyzmatów, które otrzymujemy.

Bogu niech będą więc dzięki za życie, za posługę, za świadectwo a także za umieranie siostry Jadwigi, za tę ostatnią ofiarę, którą złożyła także za tak drogi sobie Domowy Kościół.[/img]